Η αντιπροσωπευτικότερη απεικόνιση του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων και η ισορροπία ανάμεσα στην αναλογικότητα και την ανάγκη να εξασφαλίζεται κυβερνησιμότητα και πολιτική σταθερότητα είναι η φιλοσοφία της κυβέρνησης για τον εκλογικό νόμο ο οποίος τίθεται προς ψήφιση στις 22 Ιανουαρίου.

Ειδικότερα, ο νέος εκλογικός νόμος επαναφέρει το bonus εδρών για το πρώτο κόμμα, το οποίο όμως δεν θα δίνεται αδιακρίτως και ασχέτως ποσοστού. Θα ξεκινά από το επίπεδο του 25% και θα κλιμακώνεται, ανάλογα με το ποσοστό που θα λαμβάνει το πρώτο κόμμα.
Συγκεκριμένα, δεν θα δίνεται κανένα bonus στο πρώτο κόμμα που συγκέντρωσε λιγότερο από 25%. Στο κόμμα που απέσπασε ακριβώς 25% θα δίνονται επιπλέον 20 έδρες. Από εκεί και πάνω -μέχρι το ποσοστό του 40%- θα δίνεται bonus μία έδρα για κάθε 0,5 μονάδα. Ανώτατο bonus θα είναι οι 50 έδρες και θα δίνεται στο κόμμα που θα έχει το 40% των ψήφων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένα κόμμα που κινείται κοντά στο 37% θα μπορεί να έχει αυτοδυναμία στη Βουλή.

Το Bonus και απλή αναλογική

Αξίζει να σημειωθεί πως όταν ο νόμος προβλέπει μπόνους 50 εδρών για ένα κόμμα που παίρνει ποσοστό 40%, αυτό δεν σημαίνει ότι το κόμμα παίρνει 50 έδρες περισσότερες από όσες θα έπαιρνε με κατανομή απλής αναλογικής.
Κι αυτό διότι αν εφαρμοζόταν απλή αναλογική και κατανέμονταν σε όλα τα κόμματα αυτές οι 50 έδρες, το 40% θα πήγαινε ούτως ή άλλως στο πρώτο κόμμα. Στις εκλογές, του περασμένου Ιουλίου, πχ η ΝΔ δεν έλαβε 50 περισσότερες έδρες, αλλά 28, καθώς τις υπόλοιπες 22 θα τις έπαιρνε και με απλή αναλογική.
Την ίδια ώρα συνεργάτες του Πρωθυπουργού σημειώνουν ότι η κυβέρνηση τηρεί τη δέσμευσή της και καταθέτει τον νέο εκλογικό νόμο ενώ απομένει πολύς χρόνος έως τις επόμενες κάλπες προκειμένου να μην υπάρχει η παραμικρή υπόνοια για κομματικούς υπολογισμούς και σκοπιμότητες.

Για κυβερνητικές συνεργασίες

Επιπλέον, το σχέδιο του εκλογικού νόμου που προτείνει η κυβέρνηση είναι κοντά στο προηγούμενο εκλογικό σύστημα, που εφαρμόστηκε για περίπου 15 χρόνια σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις, δίνοντας κυβερνήσεις διαφορετικών πολιτικών κομμάτων.
Μάλιστα, δεν απέτρεψε τη συγκρότηση κυβερνήσεων συνεργασίας, όχι μόνο δύο κομμάτων, όπως έγινε στην περίπτωση της συγκυβέρνησης του κ. Τσίπρα με τον κ. Καμμένο, αλλά και περισσότερων κομμάτων, όπως έγινε στην περίπτωση της κυβέρνησης Σαμαρά, με τη σύμπραξη τριών κοινοβουλευτικών δυνάμεων. Άρα, το εκλογικό σύστημα δεν λειτουργεί αποτρεπτικά όσον αφορά τις συνεργασίες.
Όταν όμως ένα κόμμα λαμβάνει ένα μεγάλο ποσοστό, όπως αυτό που έλαβε η ΝΔ στις εκλογές της 7ης Ιουλίου -δηλαδή κοντά στο 40%- σημαίνει ότι η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού δίνει σε αυτό το κόμμα το πράσινο φως να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και να θέσει γρήγορα σε εφαρμογή το πρόγραμμά του, πράγμα που όπως υποστήριζαν οι ίδιοι συνεργάτες είναι απολύτως δίκαιο για το κόμμα εκείνο που θα σημειώσει αυτό το μεγάλο ποσοστό και θα καταστεί παράλληλα πρώτη εκτίμηση για τους πολίτες.