Με τραγούδια στη γκρεκάνικη γλώσσα και παραδοσιακούς χορούς υποδέχθηκαν οι κάτοικοι των ελληνόφωνων χωριών της Απουλίας, την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου και την υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη, που την συνοδεύει στο Σαλέντο της Κάτω Ιταλίας.

Η κυρία Σακελλαροπούλου συγκινημένη από τη θερμή υποδοχή των κατοίκων στους ελληνόφωνους Δήμους που επισκέφθηκε τόνισε τις ελληνικές ρίζες που μας συνδέουν και τον αδελφικούς δεσμούς μεταξύ μας.

Η Πρόεδρος είπε χαρακτηριστικά στην αρχή του χαιρετισμού της: «Είναι δύσκολο να βάλω σε λόγια τη συγκίνησή μου που βρίσκομαι σήμερα εδώ, σ’ έναν τόπο όπου το κοινό μας παρελθόν γίνεται ζωντανό παρόν, παρόν μνήμης και ακατάλυτων δεσμών. Βλέπω τις πινακίδες στους δρόμους· ακούω από το στόμα των ηλικιωμένων αλλά και των νέων που τα ξαναμαθαίνουν και τα αγαπούν, τα γκρίκο, αυτό το μουσικό γλωσσικό ιδίωμα που μεταφέρει τον απόηχο της λαλιάς του Ομήρου στα χώματα της Κάτω Ιταλίας, εδώ όπου άνθισαν οι αρχαίες ελληνικές αποικίες της Magna Grecia· έχω ακόμη στ’ αυτιά μου τις μελωδίες που ξεπήδησαν από τη θαυμαστή μουσική παράδοση της περιοχής, τα νανουρίσματα, τα μοιρολόγια, τα τραγούδια της δουλειάς που γνωρίσαμε στην Ελλάδα από τις ηχογραφήσεις του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος, και βέβαια το σπαρακτικό “Άντρα μου πάει”, τραγούδι της ξενιτιάς και του αποχωρισμού που έγραψε ο καλημερίτης ποιητής και μουσικός Φράνκο Κορλιανό. Μέσα από όλα αυτά, αλλά κυρίως μέσα από τα βλέμματα και τα χαμόγελα των ανθρώπων, μέσα από το σπάνιο ήθος τους, ένα μείγμα σεμνότητας και αρχοντιάς, αξιοπρέπειας και προσήνειας, βλέπω έναν γοητευτικό θρύλο ενσαρκωμένο, βλέπω ολοζώντανη τη συνέχεια της ελληνικής παρουσίας στην Απουλία.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου κατά τη δεύτερη ημέρα της επίσκεψής της στα ελληνόφωνα χωριά της Απουλίας, στην περιοχή Σαλέντο της Κάτω Ιταλίας, επισκέφθηκε τους Δήμους Cutrofiano, Sogliano Cavour και Martano και συναντήθηκε με τους δημάρχους της Grecia Salentina, καθώς και με εκπροσώπους τοπικών αρχών, στο Castello de Monti, στον Δήμο Corigliano d’ Otranto » .

Η κυρία Σακελλαροπούλου παρέστη στις εορταστικές εκδηλώσεις για την 20η επέτειο από την ίδρυση της Ένωσης και απηύθυνε τον παρακάτω χαιρετισμό:

«Αγαπητοί φίλοι, συνδημότες, αδέλφια μας της Γκρετσία Σαλεντίνα. Δύσκολα μπορώ να περιγράψω τη συγκίνηση που με διακατέχει αποχαιρετώντας σας. Οι εντυπώσεις είναι τόσο πυκνές και έντονες ώστε θα χρειαστεί χρόνος για να κατασταλάξουν μέσα μου, χρόνος για να επεξεργαστώ τα συναισθήματα που μου γέννησε ο τόπος. Ένας τόπος πανάρχαιος, μια γη τραχιά, καθώς λέει ο Στράβων, αλλά εύχαρις και βαθιά. Φιλόξενοι άνθρωποι με φωτεινά πρόσωπα. Ηλικιωμένοι που κρατούν στην καρδιά τους την Ελλάδα σαν μια μάνα, που μένει ζωντανή όσο τα παιδιά της μιλούν τη γλώσσα της. Νέοι που εξακολουθούν να την βλέπουν σαν μια τροφό που τους μιλά με ποιήματα και τραγούδια, με νανουρίσματα και παραμύθια διανθισμένα από εύηχες, αρχαίες λέξεις της κοινής μας καταγωγής» .

Στα λίγα εικοσιτετράωρα που έμεινα εδώ άκουσα υπέροχα τραγούδια στη διάλεκτο γκρίκο από παιδιά στο Καστρινιάνιο ντέι Γκρέκι, ψηλάφισα τα εργόχειρα που δημιουργούν φιλόπονα χέρια, κυριεύτηκα από δέος μπροστά στις εκπληκτικές βυζαντινές τοιχογραφίες στην κρύπτη της Αγίας Χριστίνας στο Καρπινιάνο Σαλεντίνο, γοητεύτηκα από το υποβλητικό Μοναστήρι των Αυγουστινιανών στο Μελπινιάνο, όπου ακούσαμε εξαιρετικά τραγούδια από το συγκρότημα του φεστιβάλ “Νύχτα της Ταράντα”. Άκουσα ριγώντας από περηφάνια τον Εθνικό μας Ύμνο στην Καλημέρα, χάιδεψα τις ράχες των βιβλίων στο ελληνικό τμήμα της βιβλιοθήκης “Μπιμπλιο-μεντιατέκα ντελ Μεντιτερανέο” στο Μαρτινιάνο. Και ακόμη άκουσα τους παραδοσιακούς ύμνους των Παθών της Μεγάλης Εβδομάδας συγκλονισμένη από την δραματικότητα με την οποία ποίηση και λαϊκή μουσική διεκτραγωδούν την πορεία του Ιησού προς τον Σταυρό και την βαθύτατη ανθρωπιά, με την οποία παρουσιάζεται η σπαρακτική μέσα στον πόνο της Μητέρα του Χριστού. Και βέβαια στάθηκα με συγκίνηση μπροστά στη Στήλη της Πατρόκλειας, που δώρισε το 1960 ο Δήμος της Αθήνας στην Καλημέρα, μια συγκίνηση που μεγάλωνε καθώς διάβαζα τον στίχο του Ερνέστο Απρίλε “Ξένη σου εν ίσε ετού σ’ τι Καλιμέρα”, ο οποίος την επιστέφει.

Πράγματι, ούτε μια στιγμή δεν ένιωσα ξένη εδώ, ή μάλλον κάθε στιγμή ένιωθα σαν να επέστρεφα στο σπίτι αγαπημένων συγγενών μετά από πολύχρονο χωρισμό. Κάθε χωριό, κάθε κομμάτι της φύσης, κάθε ανθρώπινο πρόσωπο που συνάντησα συνέσφιγγε περισσότερο αυτόν τον δεσμό. Επιστρέφω στην Ελλάδα ως δημότης της Γκρετσία Σαλεντίνα, με την πεποίθηση πως αυτός ο σφυρηλατημένος μέσα στις χιλιετίες δεσμός θα μείνει ακατάλυτος και στέρεος στα χρόνια που θα’ ρθουν. Γιατί, όπως είπε και ο κορυφαίος λόγιος της περιοχής σας, ο φιλόλογος, νομικός και ποιητής Βίτο Ντομένικο Παλούμπο στην περίφημη διάλεξη που έδωσε στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου “Παρνασσός” της Αθήνας τον Μάιο του 1896, “Είναι τόσον ευχάριστον και παρήγορον να διατηρηθεί το ζων αυτό μνημείον του αρχαίου ελληνισμού εις την μεσημβρινήν Ιταλίαν!”

Σας ευχαριστώ θερμά, αδέλφια μας της Κάτω Ιταλίας, και εύχομαι καλή αντάμωση» .