Ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και εν ενεργεία γερουσιαστής στο ιταλικό κοινοβούλιο, Σίλβιο Μπερλουσκόνι πέθανε σε ηλικία 86 ετών, σύμφωνα με αναφορές από ιταλικά μέσα ενημέρωσης τη Δευτέρα.

Δεν έγινε άμεσα γνωστή η αιτία θανάτου. Νοσηλευόταν την περασμένη εβδομάδα για προγραμματισμένους ιατρικούς ελέγχους που σχετίζονται με τη χρόνια λευχαιμία του.

Ο μεγιστάνας των μέσων ενημέρωσης διετέλεσε πρωθυπουργός της Ιταλίας πολλές φορές από το 1994 και ο επιβλητικός τρόπος ζωής και τα συνεχή νομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε απασχόλησαν την ιταλική αλλά και διεθνή κοινή γνώμη

Γεννημένος σόουμαν, ο Μπερλουσκόνι άρεσε να καυχιέται ότι η καριέρα του ξεκίνησε ως λάτρης στα κρουαζιερόπλοια. Προχώρησε στις κατασκευές και τα ακίνητα και έχτισε μια αυτοκρατορία – τηλεοπτικά δίκτυα, εφημερίδες, εκδοτικούς οίκους, μια κορυφαία ομάδα ποδοσφαίρου και πολλά άλλα.

Όλα ξεκίνησαν με μια εκπομπή παιχνιδιών της δεκαετίας του 1970, όταν η σωστή απάντηση ενός καλούντος ώθησε μια νοικοκυρά στο στούντιο να βγάλει τα ρούχα της.

«Αν κάποιος μου έλεγε ότι αυτή ήταν η αρχή μιας νέας αυτοκρατορίας, μιας τεράστιας αυτοκρατορίας των μέσων ενημέρωσης και μιας νέας πολιτικής τάξης, όπου ο ιδιοκτήτης της αυτοκρατορίας των μέσων ενημέρωσης γινόταν επίσης πρωθυπουργός και όλη αυτή η ιστορία θα ξεκινούσε με ένα πρόγραμμα στριπτίζ, θα γέλαγα», λέει ο Erik Gandini, διευθυντής του Videocracy , ενός ντοκιμαντέρ του 2009 για την ιταλική τηλεόραση και τον αντίκτυπό της στον πολιτισμό και την πολιτική της χώρας.

Μέχρι τη δεκαετία του 1980, είχε εξελιχθεί στη μεγαλύτερη αυτοκρατορία των μέσων ενημέρωσης της Ιταλίας, τη Mediaset. Αυτό επέτρεψε στον Μπερλουσκόνι να αναπτυχθεί και συνέχισε να είναι ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου εκδοτικού οίκου της Ιταλίας, της εφημερίδας Il Giornale και της ποδοσφαιρικής ομάδας AC Milan.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν τα σκάνδαλα δωροδοκίας ανέτρεψαν το πολιτικό κατεστημένο, ο Μπερλουσκόνι κινήθηκε για να καλύψει το κενό. Κατάφερε να πείσει τους Ιταλούς ψηφοφόρους διοχετεύοντας τους ένα ρόδινο όνειρο ευημερίας και χαμηλότερων φόρων και στις εκλογές του 1994, ο Μπερλουσκόνι ανέβηκε στην εξουσία. Η κυβέρνηση κατέρρευσε μόλις επτά μήνες αργότερα, αλλά, τις επόμενες δύο δεκαετίες, έδειξε στον κόσμο ότι η ταπεινοφροσύνη δεν ήταν μια από τις αρετές του.

«Είμαι μακράν ο καλύτερος πρωθυπουργός που είχε ποτέ η Ιταλία», αναφώνησε. Ήταν ανοιχτό μυστικό ότι ο Μπερλουσκόνι είχε μπει στην πολιτική για να προστατεύσει την αυτοκρατορία του. Ο Μπερλουσκόνι είχε εμπλακεί σε νομικά προβλήματα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, από την παροχή ψευδών μαρτυριών έως τις έρευνες για δεσμούς με τη σικελική μαφία .

Χωρίς να υπάρχει νομοθεσία σύγκρουσης συμφερόντων που να τον εμποδίζει, ο Μπερλουσκόνι όχι μόνο διατήρησε τα τηλεοπτικά του δίκτυα ως πρωθυπουργός, αλλά κέρδισε και τον έλεγχο όλων των κρατικών εκπομπών.

«Μια δύναμη που κανένας πολιτικός ηγέτης δεν μπόρεσε ποτέ να συγκεντρώσει στα χέρια του σε καμία δημοκρατική ή φιλελεύθερη χώρα στην ιστορία», λέει ο Βιρόλι. «Γι’ αυτό χρησιμοποιώ τη λέξη «τυραννία». 

Ο Μπερλουσκόνι ανέπτυξε στενούς προσωπικούς δεσμούς με τον Ρώσο ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν και τον εκλιπόντα ισχυρό άνδρα της Λιβύης Μοαμάρ Καντάφι. Στο εξωτερικό, όμως, ο Μπερλουσκόνι πολλές φορές δεχόταν επικρίσεις για το μόνιμο μαύρισμα, τις μεταμοσχεύσεις μαλλιών και το λίφτινγκ του προσώπου.

Ο αιώνιος… ζεν πρεμιέ Σίλβιο Μπερλουσκόνι, μέχρι τους τελευταίους δύσκολους μήνες της ζωής του, αρέσκονταν στις παρέες με μοντέλα, με όμορφα κορίτσια τα οποία αναζητούσαν δίπλα του εξουσία, λεφτά, τρυφηλή ζωή.

Μοντέλα, νικήτριες καλλιστείων και τηλεριάλιτι, στρίπερ κ.λπ. πέρασαν από το κρεβάτι του Σίλβιο. Κάποιες τις παντρεύτηκε και τις χώρισε, άλλες τις έκανε και πολιτικούς.